Ik stap voorzichtig uit bed. Het hoofd voelt als beton. Zo’n splitting headache had ik als twintigjarige na een avondje wiet roken met de jongens uit Tubbergen. Maar ik ben veertig en gescheiden. En heb zelfs negen uur slaap achter de rug na uren dozen inpakken, wc’s poetsen en ander huishoudelijk leed. Ik pendel al dagen tussen verschillende woningen, geen van de drie voelt als thuis. Dat doet hele rare dingen met me. Vooral met mijn hand-oogcoördinatie. Zo lepel ik vanochtend de yoghurt in een theemok en laat ik krap een half uur later de dure Farrow & Ball-verf op straat vallen. Lees meer…

‘Let’s go’. Ze heeft er zin in en stroopt haar mouwen op. Het is half vier als we Ikea binnen lopen. We hebben vandaag al een complete hoekbank naar boven getild, een bed in elkaar gezet en lampen opgehangen. Mijn vriendin is professioneel klusser. Laura heeft een eigen waterpas, een boormachine en gereedschapskist en ze gebruikt vakjargon: ze strooit met termen als wandcontactdozen, ‘dit moet met een verstekzaag’ en is gek op decouperen. Met haar expertise en oplossend vermogen laat ze al mijn mannelijke familieleden en vrienden ver achter zich. Ik daarentegen ben een totale ramp als het op karweitjes aankomt. Ik kan tegenwoordig (na elf verhuizingen) heel strak een muur schilderen en naadloos de juiste kleurencombinaties maken. Maar iedere zaagpoging of klus waar gereedschap voor nodig is eindigt in een bloedbad óf in een driftbui. Lees meer…

 
‘Zal ik ze in die week mee naar Frankrijk nemen?’
Ik typ ja, en forceer het met een uitroepteken. Gelukkig kan hij mijn blinde paniek niet zien. Want zijn WhatsApp valt diep in mijn duistere bodem.
De ex gaat met onze meisjes naar een vakantiepark in de Dordogne (dat op zich is al een wonder want hoezo heeft híj ineens vakantie-ideeën?) op miraculeuze wijze is hij gewoon vrij tijdens de bouwvak. Ik leg mijn mobiel weg, pak het werk weer op. Tevergeefs. De schouders doen acuut pijn, ik herken het: mijn lijf ademt angst.
Wat had je dan gedacht? Jij neemt ze toch ook mee naar Kaapverdië? Het is maar een week. Wees blij dat’ ie niet drie weken naar Thailand gaat. Hij mag dan ineens initiatief tonen, van lange vakanties overzee is’ ie gelukkig nog steeds niet. Lees meer…