Je valt ermee in slaap of ze houden je warm. Maar dat ze toch een klein foutje van de natuur zijn, daar hoor je dan weer niemand over. Iedere winter stalt Dick, veehandelaar uit de buurt, een twintigtal schapen in het weiland naast onze sloot. De dames arriveren smetteloos maar na verloop van tijd lopen ze in verschillende reetkleuren langs het raam (de ooien zijn gedekt door een ram met een blauw of rood apparaat). Leg dat maar eens uit aan een 4-jarige.
Dick komt regelmatig zijn schapen voeren en checkt meteen of er niet een op z’n rug ligt. Want eenmaal in zo’n positie komt een schaap niet meer overeind.
Ik dacht dat zoiets weinig voorkwam.
Maar die beesten liggen dus verrassend vaak op hun rug.
Je ziet ze worstelen en vechten, ze krijgen met geen mogelijkheid hun volgegroeide middensectie in beweging. Dat is overigens niet hun schuld: het zwaartepunt ligt volkomen verkeerd. Foutje van de natuur of kwestie van te laat geschoren.
‘Oh, je moet ze dan gewoon even rechtop zetten,’ vertelde iemand me ooit op een verjaardag. Duidelijk geen expert. Want als het verwentelde schaap al een tijd zo ligt en je zet ‘m ineens overeind dan kunnen zijn darmen draaien, met als gevolg dat, zoals mijn buurman dat zo mooi zegt: ‘het beest in sien eign maaggas stikt.’ Of zoiets. Lees meer…