Ze vervaagt langzaam uit ons geheugen maar blijft bij de meisjes een geliefd onderwerp: Vasco, de poes die vorige maand met de noorderzon verdween. ‘Mila heeft haar weggejaagd,’ concludeert Puck, die het meest te lijden heeft onder de mysterieuze verdwijning. Mila is de moederpoes, de langharige, grijze Siberische dame. ‘Als we Mila naar het asiel brengen, dan komt Vasco misschien wel weer terug’.

Ach, ieder familielid heeft zo zijn voorkeur.

Ik moest denken aan wat buurman Krukkeland me ooit vertelde: als een kitten het eerste jaar overleeft, dan heeft’ ie een grote kans om oud te worden. Dan heeft het alle vier seizoenen en bijbehorende gevaren aan den lijve ondervonden. Dan weet het beest, als hij een beetje slim is, dat hij ver uit de buurt moet blijven van trekkers, 80-kilometerwegen, roofdieren en bloeddorstige erfhonden. Lees meer…

De gebruikelijke weg naar school is via alle aanrijdroutes versperd. In dit buitengebied ben je dan zomaar tien minuten langer onderweg. En dus te laat. Werkafspraken worden afgezegd. Ik ben een interview kwijt, althans ik kan het Word-document niet vinden. De opstartschijf van mijn Mac dreigt vol te raken. Wat een dag, wat een week.

En dan ineens goed nieuws: ik mag mee op persreis. Een paar dagen lang bierbrouwerijen bezichtigen, schnaps proeven en Beieren ontdekken met negen andere journalisten. Zal de week dan toch prettig eindigen?

Het geregel begint, iets waar ik doorgaans goed in ben. Toch krijg ik het thuis niet rond. Ons familieschema wordt bepaald door de KLM. Er is werkelijk niets koninklijks of heroïsch aan het logge bedrijf. Meewerken doen ze niet, ruilen mag niet. Mijn piloot moet tijdens de persreis werken (dat betekent dat hij ook 4 dagen én nachten van huis is), de vaste oppas is er niet, de andere oppas zit op Texel. Het meedenken aan een oplossing stopt voor Harry bij de welwillendheid van zijn werkgever. Dan schiet mijn vriendin te hulp: ZIJ DENKT IN MOGELIJKHEDEN. En ze smst: ‘Het is een te goed tripje om zomaar te laten schieten.’

Maar ze woont niet in de buurt en ze moet er zelf twee dagen vrij voor nemen. Alle logistieke ellende die het persreisje meebrengt, weegt uiteindelijk zwaarder dan dagenlang bier en schnaps drinken met collega’s.

Er zit maar een ding op: afzeggen. Ik ben er ziek van en leg mijn werk weg. De peuter voelt de sfeer feilloos aan en intensiveert haar nukken en grillen. ‘Ga weg met je pesthumeur’, straalt ze uit. ‘Dacht je dat jij een rotdag had?’ Samen met kleine Sjaak haal ik Puck op. Bij het wegrijden ontdek ik dat Sjakie in no time haar gordel los heeft gekregen. Argh.

BAM.

Iets te lang achteruit gekeken. De autoband pakt een stoepje en de bumper knalt tegen de smalle boom. Sjakie valt met een smak op de autovloer. Ik veeg haar op en stap met een gestrest hoofd uit. De schade valt mee: niemand is gewond en de Nissan is intact.

Het is al donderdag.