‘Het is echt heel anders dan je gewend bent…’ De zin is vaker voorbij gekomen. Hij vindt het spannend dat ik volgende maand in zijn (familie)huis logeer. Het wordt verbouwd. Hij is ervan overtuigd dat ik veel ga missen.
‘Schatje, ik vind het prima om op de wc van je zus te zitten. Altijd beter dan plassen op straat.’ Een stomme grap, ik weet het. Maar ik wil hem geruststellen. Het werkt niet.
Dat ik op z’n Kaapverdiaans moet douchen (staand onder een jerrycan met koud water) geeft hem kopzorgen. Vergeet niet: we ontmoetten elkaar toen ik met de meisjes in Morabeza, het hotel met de meeste sterren van het dorp, zat. Hij noemt me vanaf dag één zijn queen. En een koningin verdient een special treatment.
‘Maaike, weet je zeker dat je in mijn huis wilt slapen?’
‘Ja natuurlijk. Hoezo?’
‘Nou gewoon, ik weet dat je graag een hete douche neemt, dat kan nu niet.’
‘Ja, hier heb ik dat nodig omdat het buiten koud en guur is. Een hete waterval is het enige dat me opwarmt. Maak je er niet druk om.’
‘Ik ben gewoon bang dat je het na een dag al gehad hebt.’ Zijn stem is klein.
‘Maar… wat maakt het uit, ik heb toch een föhn?’ Gelukkig, nu lacht hij wel. Lees meer…

‘Blijf positief’, zegt de buurman die net terug is van een weekend met zijn kleinkinderen naar een Waddeneiland, de blos nog op de wangen van de gure, ijzige zeewind. Hij vraagt me naar de ‘voortgang van zaken.’ Hij doelt op de perikelen rondom de scheiding en het visum voor mijn nieuwe liefde. Twee vreselijk energievretende wolken die boven me hangen. Vrolijk krabt hij het dunne laagje ijs van zijn ruit. ‘Je belt als je iets nodig hebt hé?’ Hij geeft me een knipoog en zakt door z’n knieën achter het stuur van zijn Volvo.
‘Ja..’ mompel ik. Ik mis overtuiging, het komt nogal zwak mijn strot uit. Lees meer…