Wat goed dat u me zag worstelen. Want ik maakte die bocht wel ruim, hé? Ik wilde niet alleen het groene verkeerslicht snel meepakken, ik was ook bezig met mijn gordel. Nu moet u weten ik was net met twee kleine kinderen bij de Action geweest en ik moest er eentje bij een vriendin afzetten. Niet dat het u interesseert. Net als het feit dat ik mijn gordel pas omdoe zodra ik ergens wegrijd. Ja, ik reed net weg. Dat lijkt een futiliteit maar na onze ontmoeting weet ik dat het niet zo is. Ook voor korte piseindjes moet je gordel vast, zelfs voordat je ook maar een meter gereden hebt.
Maar goed, waar was ik? O ja, u stond met uw collega voor het rode verkeerslicht toen ik in uw vizier kwam. Een klein vrouwtje in een grote auto, nothing fancy want een Nissan Patrol is natuurlijk nog geen Range Rover. U zag me, denk ik, naar voren buigen om de gordel vast te klikken. Knap, hé? Dat doe ik met één hand terwijl ik met de andere een bocht maak. Dat heet multitasken en dat leer je vanzelf als werkende ouder. Dapper dat u besloot om meteen de achtervolging in te zetten. Gas op die lolly, door rood rijden en keren op de weg waar dat helemaal niet mag. Wat dacht u? Eindelijk een beetje adrenaline? Genieten van uw privileges? Of een typisch geval: ‘we zullen dat vrouwtje eens een bon geven’? Want te laat de gordel omdoen is ook een overtreding, hoor.
Mijn excuses dat het even duurde voordat het tot mij doordrong dat u mij moest hebben. Natuurlijk zag ik uw wilde capriolen in mijn autospiegel maar ik ging er zomaar vanuit dat er iets spannends gebeurde in de Lochemse binnenstad. Vlak voor mijn eindbestemming kon u me gelukkig staande houden. Het is overigens maar goed dat u voor mij geen sprintje hoefde te trekken want u stond al te hijgen na tien meter heuvelopwaarts lopen. Vond u het vervelend dat ik toegaf dat ik altijd op deze manier mijn gordel vastmaak? Was u beledigd toen ik zei dat uw mening me niks kon schelen? Dat snap ik. U bent jong (net twintig misschien?) en nog in opleiding schat ik zo, want tijdens ons korte gesprek heeft u me niet een keer recht in mijn ogen aangekeken. Was u bang voor het vuur dat uit mijn ogen vlamde? Ik hoop het niet, want als u daar al van schrikt dan vrees ik het ergste voor uw beginnende carrière. Je zal maar oog in oog komen te staan met een echte crimineel. Maar wat maakt het u uit. Uw werkgever en de overheid zijn bijzonder trots op u, u heeft immers 140 euro in het laatje gebracht. En dat zonder enige moeite. Nou ja, u moest er wel voor uit de auto stappen.