Ze had haar hand langzaam in mijn handschoen geschoven, het paste niet maar het was wel lekker warm. We liepen samen in de stad.
‘Het was mijn mooiste weekend ooit,’ zei ze opgetogen.
Ik kon me er wel iets bij voorstellen. Er was een vriendinnetje blijven slapen en gisteren had Puck haar zwemdiploma gehaald. We vierden het met z’n allen, er was een dikke slagroomtaart bij en cadeaus van de grootouders. Deze ochtend zaten we met z’n tweeën al vroeg in de bioscoop, klaar voor de nieuwe Mees Kees. Haar favoriet. Na afloop doken we de H&M in, waar Puck een accessoire mocht uitzoeken.
Ze wist feilloos wat ze voor haar zusje wilde: een ketting met een glimmende roze beer als hangertje. Ik vond het lief dat ze wat voor Charlie wilde kopen.
Wat ze zelf moest kiezen, daar had ze veel meer moeite mee.
‘Ik wil denk ik wel een haarband.’
Nou, dan kopen we een haarband.
‘Maar deze ketting heeft Tess ook. Zal ik die in het roze nemen?’
Een keuze maken is lastig. Toen ik laatst bij de huisarts was, mochten de meisjes een sticker uitkiezen. Charlie wees zonder enige twijfel de dolfijn aan.
Puck zuchtte, al wippend op haar tenen. ‘Eh,… ik weet het niet zo goed.’ Ze stopte een vinger in haar mond en deed een stap opzij.
De arts knipoogde naar me, keek naar mijn dochters en zei: ‘Wat een verschil, hé?’.
Ik knikte.
Ze had geduld en nam tijd voor de besluiteloosheid.
‘Waar houd je van, Puck?’
‘Prinsessen en vlinders.’
Tja, die stonden niet op dit grote stickervel.
‘Kijk,’ zei de arts, ‘hier zie ik wel een heel mooi meisje.’ En ze wees het aan.
‘Die wil ik wel.’
Puck bleef dicht naast me lopen, ze had haar rechterhand in mijn jaszak gestoken. In de andere hield ze het tasje vast met daarin de ketting voor Charlie en een portemonnee dat ze, na veel wikken en wegen, gekozen had.
We dronken warme chocolademelk met slagroom in het café en liepen daarna hand in hand de kou in.
‘Wat vond je nu het allerleukste van dit hele weekend?’ vroeg ik.
Ze aarzelde geen moment, stak onze handen omhoog en zei:
‘Dit, mama. Dit.’
